De Laatste maand
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
02 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Aan het begin van de avond, verregend en al, kwam wij aan in het plaatsje Nelspruit, net onder de rook van Kruger. Hier gebeurde de scene, de wereld is klein. Twee andere interns hadden de afgelopen twee week door Mozambique gereisd. Zij besloten om toch nog even Kruger mee te pakken en te slapen in Nelspruit. En zo troffen wij elkaar in het zelfde hostel. Uiteraard een geslaagde avond.
Internet geeft je de mogelijkheid om de weersvoorspelling te downloaden. Voor de volgende dag was het 100% regen. Dat werd een sabbat dag in Nelspruit. Na een dag Zen zoeken, waar ik nog steeds zeer bekwaam in ben, volgende de volgende dag Kruger.
Om elf uur reden wij de magische grens van Kruger binnen. Uiteraard een bijzonder moment. Laat die Big 5 maar komen. Wij zijn er klaar voor. De route was van noord naar zuid in 1 dag. Met een maximaal geldende snelheidslimiet van 50k was dat een aardig trip. Ondertussen druk spotten naar de beestjes. Na een paar uur tuffen door Kruger waren wij helemaal wous geworden van de Impala’s. wat lopen er daar veel van rond. Maximaal voedsel overschot! Maar de big five….. die hadden we nog niet compleet! En dat terwijl het 31 december was!
Deze nacht zouden wij ons nieuw jaar gaan vieren in Oliphant lodge. Maar eerst een night game drive. Vol verwachting stapte wij in het donker in de alom bekende 4x4 auto’s voor de safari. Ik kan een heel proza schrijven over deze game drive. Maar….. klaasvaak had sterk overhand. De helft hebben wij al slapend voor bij zien komen! Top zo’n night game drive. Geen klapper op 31 december dus! Bedroeft lagen wij vermoeid om 22:00 uur in ons mandje! Een slapend oud en nieuw, die had ik in jaren niet gehad!
Biep, biep biep. Ik keek op mijn telefoon. Het was 4:00 uur! Het was 1 januari 2014! Wow, wat een klapper van een oud en nieuw! Not! Snel in de veren en het nieuwe jaar inluiden met een krachtige plof van de champagne kurk! De beste wensen! Om 4:30 waren wij in Kruger aan het rond toeren en keken wij naar een prachtige zonsopkomst.
Dertien slopende uren later. Alle gesprekstof was ongeveer op. Vermoeid van het rijden en het turen naar…. Naar wild life, maakte wij een plons in een geriefelijk zwembad. Op ons netvlies stond de big five gebrand. Hij was compleet, binnen dertien uur. Wij waren klaar met Kruger. Bin there, done that!
De volgende ochtend verlieten wij Kruger op weg naar de Panorama route. Een mooie route ten Westen van Kruger. Veel bergen, watervallen en veel natuur. Het werd onze afsluiter van twaalf dagen toeren. Na wat watervallen en vergezichten besloten we de auto te droppen en met de rivier mee te lopen. Wat wij zagen was magnifiek! Wat een waterval. Zeker meer dan 100 meter diep, wij stonden boven aan. Het water dat met geweld naar beneden dondert. Super vet. Het water voelde zo verfrissend na zo veel in de auto te hebben gezeten! Daarbij vette duiken maken van rotsen! Wat wil je nog meer? Ik heb geen idee. Het was dat wij zelfs de tijd waren vergeten. Snel op zoek naar een onderkomen. Een vredig hostel bood ons onderdak voor onze laatste avond.
We hadden nog 1 dag voor de boeg, toch werd er alvast geëvalueerd. Wat een wereld trip was dit. Zo veel gezien, gedaan en ervaren. Gewoon gruwelijk! En dit zonder te weten dat de volgende ochtend de topper nog zou komen qua uitzicht. De drierondawels! Wat een gruwelijk, gruwelijk, gruwelijk mooi uitzicht was dit. Jan met zijn hoogte vrees dacht hier een tikkeltje anders over, maar mooi vond hij het ook. Wat was dit mooi! Adembenemend! Je kon uren blijven kijken. Dit was DE afsluiter die we hadden gehoopt! Wij sprongen in de auto en koerste richting Johburg om in de avond weer terug te vliegen naar Kaapstad. De avond werd afgesloten op Long street. De weet iedereen genoeg!
Vanaf 4 januari had ik nog 25 dagen voor ik terug zou vliegen naar Nederland. Mijn eerste idee was om deze drie weken te gebruiken om er nog een reis achteraan te plakken. Waarom niet, nu we er toch zijn. Maar iets in mij zij dat ik het toch beter niet kon doen. Kaapstad heeft voldoende te bieden om je niet te vervelen, daarnaast bood school ook voldoende afleiding. Genoeg te doen!
Surfen, wakeboarden, hikes, stappen, school enz. ik kom mijn tijd wel door. En rustig ook voorbereiden op het idee om naar huis te gaan.
Op de val reep kwam er toch nog een trip. Vier dagen naar het midden / noorden van Zuid-Afrika, omgeving cederbergen.
Wederom weer een top trip. Weer een totaal andere omgeving dan ik gewend was vanuit Kaapstad en dat slechts op 2,5 uur rijden. Dit land blijft gewoon fascineren! Bij Cederbergen heb je het national park Kagga Kamma. Het ligt in de middle of knowwhere! De eerste 60km zul je niemand tegen komen. Vanuit het niets heb je een rots waar achter een spa centre is opgebouwd, met alle bijbehoren luxe. Voor deze nacht hadden wij een onderkomen in een rots geboekt. Super vet! Over de echtheid van de rots viel te twijfelen, maar de vormgeving hiervan was goud! Na een sunset game drive, met een gruwelijke zonsondergang het diner buiten, bij een kampvuur. Eten om je vingers bij af te likken.
In de ochtend hadden we een game drive naar de oude leefomgeving van de bushmans. Na alle verhalen over apartheid binnen Zuid-Afrika was het leuk om te horen en te zien hoe de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika er ongeveer hebben uitgezien en hoe zij geleefd hebben. Het was weer eens wat anders en super interessant.
Nog een kleine twee weken te gaan. Vele ander ging inmiddels richting huis. Bijna elke avond was er een afscheidsfeest, werden er mensen weg gebracht naar het vliegveld en kwam het volgende afscheidsfeest weer. Maar als onderbreking! Mijn oom en neef kwam op bezoek in Kaapstad.
Blijft een bijzonder gevoel, bezoek te krijg als je zo ver van huis bent! Ook wij hadden elkaar voor meer dan 1,4 jaar niet gesproken. Hoe cool is het om op een zonnige terras elkaar weer bij te praten en dingen te ondernemen! Zij waren van Johannesburg naar Kaapstad gereisd.
Het Nederlandse vrouwen hockey was op bezoek in Kaapstad. Om al dat sportieve talent ( lees vrouwelijk schoon) eens van dicht bij te bekijken besloten wij om naar een oefenwedstrijd te gaan van de Hockey dames. Uiteraard een triomf zegen van Nederlandse zijde. Om zelf deze sportieve trend voor te zetten besloten wij om de volgende ochtend, in het gezelschap van Kayle de volgende ochtend vroeg op gestaan om de tafelberg te gaan bedwingen! Waarbij petje af voor mijn oom! Het is echt een stevige klim naar boven en ook weer naar beneden. En hij deed het gewoon, alsof het niks was. In de middag, bij terugkomst was een verfrissende duik in het zwembad wat ons na deze vermoeidheidsslag weer op de been bracht! De volgende dag zouden we het gaan bezuren met spierpijn.
Om zo mijn mogelijk last te hebben van de spierpijn gingen wij gebruik maken van andere krachten, paarde krachten. Een rondje cape point als afsluiting van hun vakantie. Om deze familie bijeenkomst te bezegelen zijn we in de avond uiteten geweest waarop ook zij weer richting Nederland vlogen.
Ik had nog precies een week te gaan………………..
Voor de blog blijft mijn laatste week unknow! Wat ik u wel kan vertellen, het was een klapper en goud waard!
-
02 Februari 2014 - 20:32
Marc:
Ha Bart, mooi verhaal weer man! Benieuwd naar de klapper :) groet marc -
07 Februari 2014 - 22:16
Erna:
Een prachtig laatste blog.
Ik zou er zo weer naar toe willen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley