Moskou, een stad zonder glimlach!

Bij ochtendgloren opgestaan om naar Schiphol gebracht te worden. Na het afscheid nemen, onder begeleiding van de plaatselijke Schipholband, zijn wij naar de douane getogen.

Jef had zoveel elektronica met zich mee dat hij ongeveer een wandelende BCC winkel was geworden. De beste douane beambte vertrouwde het voor geen meter. U raad het vervolg…… Afijn, na een klein half uur weer alles te hebben ingepakt hadden wij een zeer vlotte vlucht naar Moskou!
Netjes opgewacht door de Tiara gids zijn wij naar ons, tja, hoe zullen wij het noemen, verblijf plaats gebracht. Het hotel is te omschrijven als een campus, Bijlmer, achterstandswijk, grijze gebouwen hotel. Maar…… het belangrijkste, het is zeer schoon en de bedden zijn goed!
HONGER!!!!! Wij naar het centrum van Moskou. De gids vertelde ons dat wij slechts vijf minuten lopen van het metrostation verbleven en het slecht 20 minuten, zeven haltes, van het centrum van Moskou. Even omhoog lopen en tadaaaa!
Dat was allemaal bij elkaar toch iets langer. Aangekomen in het centrum geen idee waar wij waren, geen Kremlin of Rode plein te zien. Met ons goede gedrag toch maar gaan lopen. Na een uur geen Kremlin of wat er enigszins op leek gezien. Alleen maar grijze en grauwe gebouwen. Om niet helemaal te verdwalen zelfde route terug gelopen en met de metro terug te gaan naar het campusverblijfplaatsgebouwhotel. Dat heeft ons uiteindelijk 1,5 uur gekost.
We hadden een kleine vergissing gemaakt met het kiezen van de juiste metrolijn. De stationsnamen zijn niet te lezen, niemand spreekt Engels en daar sta je dan. Na enkele metro’s in en uit, en het goed bestuderen van de juiste Russische letters toch de namen van de metrostation bij elkaar kunnen vinden om de juiste lijn te vinden. U begrijpt, het is gelukt!
De ochtend zon schijnt! Vol goede moet weer met de metro richting het centrum. Zelfde lijn, zelfde halte, nu een andere kant op lopen dan gisteren. En ja hoor, na 15 min lopen TADAAAA het Kremlin. En daar sta je dan! Dusss. Het is koud, grijs, druk, je kan geen letter lezen, wat nu? Een touristinformation? Uuhhh, niet gevonden. Dan maar vragen en kijken bij andere mensen op de kaart. Het viel ons een tikkie tegen wat er in deze stad te doen was. Toch nog even een kerk bezocht maar dat hadden we toch ook wel weer redelijk snel gezien. Gevolg, daaag Kremlin, hallo hotel kamer en relaxen maar. Vanaf even Google voor de highlights.

Voor de mensen die het leuk vinden ga ik even een klein tien tot vijftien jaar terug. U kent de beelden nog wel. “Dit is het acht uur journaal met Pia Dijkstra, we schakelen gelijk over naar Peter Damcour live vanuit Moskou!”
Die beelden, met op de achtergrond het Kremlin. Als ik aan Moskou dacht zag ik deze beelden zo voor mij. Druk, koud, grijs, vieze auto’s en mensen veel mensen. Voor u beeldvorming, het klopt! Maar wat ons vooral tijdens ons (korte) verblijf in Moskou op viel! De Moskounees die lacht niet!!! Hij lacht gewoon echt niet! Wat je ook probeert, zegt of doet! Zelfs kinderen lachen bijna niet! Heel bijzonder!
Daarbij willen wij er nog graag aan toevoegen dat deze mensen niet de deodorant hebben uitgevonden. Wij hebben zo het idee dat er hier voor AXE, NIVEA enzz nog een hele grote markt te veroveren is! Pfff, wat kunnen die mensen stinken!
Maar, u zult begrijpen, dit zijn slechts kleinigheden tegenover wat Moskou te bieden heeft!
Morgen opnieuw Moskou onveilig maken, dit keer wel beter voorbereid en dan de trein in!
Groetjes,
Jeffrey