HANS!

Na een goede nachtrust, in een goed bed, hebben wij heerlijk kunnen bij slapen! Vandaag stond het ontdekken van Beijing, te voet, op ons eigen gemaakte programma. Onze voetjes hebben het geweten!

Volgens de plattegrond zaten wij met het hostel vlakbij de verboden stad, het plein van de hemelse vrede, het mausoleum van Mao en de vele andere pittoreske bezienswaardigheden die Beijing te bieden heeft. Als tomtom generatie durfde wij het aan om zonder kaart en ellende de stad in te gaan.

Na ruim een uur gelopen te hebben en vooral heel veel kleine winkels, middel grote winkels, hele grote winkels, goedkope winkels, dure winkels, rare winkels, stinkende, lekker ruikende winkels, kleine warenhuizen, grote warenhuizen, KFC hier, Mac Donalds daar, en nog een KFC en nog een Mac Donalds en nog een KFC en nog een Mac gezien te hebben nog steeds geen verboden stad. Dan maar eten. Veel, voor weinig en lekker bij Yippin en…. niet onbelangrijk, goede cola! Met een volle maag weer verder.

Het werd drukker en drukker, steeds meer politieagenten, militairen en swat teams stonden met zeer strenge blikken iedere voorbijganger te observeren. Soms voelde je de spleetogen door je heen branden.( je kan alleen niet altijd zien of ze hun ogen nou open of dicht hebben)

Vandaag, 5 november is er een belangrijke bespreking in Beijing. Een terrorist zal van hoge huizen moeten komen wil hij hier zijn bom af kunnen laten gaan!
Eenmaal, de voornamelijk zwarte harige mensen massa gevolgd te hebben, aangekomen bij de verboden stad. De gidsen vliegen naar je toe! Of je een goed Engelse sprekende gids wil? Tussendoor tikken een paar chinezen op je schouder of je even willen lachen, je draait je om en gelijk kijk je in een grote telelens ennnnn klik. Na de gidsen, in letterlijke vorm, van ons te hebben afgeslagen / ontdaan te hebben zijn wij de verboden stad in getogen. Heel bijzonder om zo door deze stad te lopen. Hij is groter dan wij hadden gedacht. Of het kwam ook door de vele chinezen die er samen met ons ingingen. Het was aardig in colonne lopen. Je loopt van het ene gebouw / ruimte naar de andere. Elke ruimte heeft dan weer een andere betekenis. Deze ruimtes hebben voornamelijk te maken met het pakken van, de ZEN. Klinkt ons bekend in de oren! Tijdens het lopen moet je vooral uitkijken dat je niet struikelt over een rond dwalende Chinees die de wereld bekijkt door het LCD schermpje van zijn digi cam. Menn, wat wordt je moe van die wandelende LCD typetjes.

Na, ruim vijf uur door Beijing gelopen te hebben, hadden wij het wel weer voor gezien! In de avond hebben wij ons uiteraard weer te goed gedaan aan een zeer goed Chinees restaurant. Langzaam krijgen we de Chinese smaak te pakken. Het “gekloot” met de stokjes wordt gelukkig ook steeds minder! Dit even als klein frustrerend detail!

De Chinezen zelf.
De Chinees ziet er een tikkeltje anders uit dan de gemiddelde Europeaan. Hij is gemiddeld zo’n centimeter of 10 á 15 centimeter kleiner dan de Europeaan en heeft een licht getinte huidskleur. Zijn postuur is te omschrijven als gezond. Obesitas komt hier nog nauwelijks voor, al ziet de tiener generatie er al wel wat forser uit. Zijn haar kleur is voor 99.9 % zwart. De meeste hebben voornamelijk dezelfde kapper, een uitzondering daar gelaten. De vorm van hun oogleden zijn alleen anders. Het zijn een soort spleetjes. De neus is kleiner dan bij ons en plaat geslagen. De tanden zijn voornamelijk geel bruin van kleur. De Chinees kleed zich voornamelijk in te grote kleding in de kleuren grijs en zwart met het liefst zeer sportieve sportgympen eronder om het geheel complementeren. De dames dragen in de meeste gevallen hakken van een centimeter of 10. ( ze kunnen er alleen niet op lopen) De “mode politie” zou het hier maar druk hebben. (tipje voor John de Mol) De taal die zij gebruiken is voor ons niet te verstaan. Het is alsof twee baby’s tegen elkaar brabbelen. Tussendoor wordt er een hoop gegorgeld, gesnoven, gehoest en vooral het laatste, niet onbelangrijk gespuwd. Dit wordt zowel door de man als door de vrouw gedaan. Het liefst zo hard mogelijk. Wij, Europeanen vinden dit heel vies en zullen dit vooral heel vies blijven vinden. Er is dan ook niet aan te wennen.
Het karakter van de Chinees is goud te noemen. Ze helpen je graag en staan altijd voor je klaar. Ook al kunnen wij beide elkaar niet verstaan, de Chinees blijft lachen. Hij blijft vooral ook zijn best doen om je te begrijpen maar vooral ook om te helpen! Communiceren met handen en voeten werkt dan ook Prima! Ze zijn alleen wel gefocust op geld. Zodra er betaald moet worden zijn ze er als de kippen bij. Het liefst graaien ze het geld zo uit je portemonnee!

De great wall.
Via het hostel waar wij zaten konden wij een trip naar ‘De Muur’ boeken. Dit zou inclusief ‘outstanding’ ontbijt en lunch zijn. Om 06:00 uur werden wij opgehaald. ( we hebben wat met dat vroege op staan) Stipt op tijd was er een chauffeur aanwezig. Wij stonden echter nog in slowmotion stand, wat de beste man niet kon waarderen. We hadden al kaar moeten staan. Het speet ons. Als traktatie kregen wij een kamikaze rit door Beijing om ander gelukkig zieltjes op te halen die vandaag naar De Muur mochten. Vanuit het voor compartiment werd al mopperend door de chauffeur ons een rode bak toe geduwd met de tekst, breakfast. Onze ogen dwaalde langzaam af in de rode bak. Wij zagen diverse verschrompelde Mac Donalds burgers met bekers koffie. Dit werd een principe kwestie. Jef en ik hadden ons juist voorgenomen om geen KFC, Burger King of Mac Donalds etc te eten. Maar ja, je hebt toch honger…. indirect heb je er ook voor betaald en jullie weten hoe wij zijn….

Deze Alinea gaarne overslaan.
Persoonlijk had ik deze alinea er niet in willen zetten maar Jef stond er op. Afijn, het volgende gebeurde.
5.30 uur is een blijft een ……. Om op te staan. Het blijft wel vakantie. De avond ervoor was het ook iets later geworden dan gepland. Alom, een kort nachtje. De chauffeur en zijn brikkie busje werkte ook al niet echt mee, laat staan het Mac ontbijt. Ik probeerde onderweg nog wat te doezelen om nog een beetje fris te zijn. Bij het ophalen van andere gelukkige stonden wij voor de ingang van een hostel waar aan de buitenzijde een citaat, in het Engels, van Mister Mao hing. Samengevat. ‘Je bent pas een echte man als je de Chinese muur hebt bezocht, ondertekent chairman Mao. HEt volgende viel vooor. “Jef, Mao heet van voren toch geen Chairman of ben ik nou gek. “Bart, sukkel, dat betekend voorzitter!” “ Owjaaaaaa, das waar ook! Thanks” snel verder lezen dus.

Buiten het centrum Beijing stopte onze night rider en wees ons op een grote bus. Vanuit hier gingen we verder met een luxe bus. Laat dat luxe maar (weer) weg. De bus was nogal gebouwd op de Chinese standaard zoals reeds omschreven. Dat wordt ruim vier uur opgevouwen zitten. Nadat iedereen zijn plekje, indien Europeaan , twee plekjes had bemachtigt kwam de bus met een schok in beweging en stoof het drukke ochtendverkeer van Beijing in. Na een uur door de stad gesjeesd te hebben nam onze vrouwelijke, lieftallige, brillerige, kleine, lief lachende gids van vandaag het woord. Ze had een prachtig riedeltje uit haar hoofd geleerd. Wij verstonden er ongeveer 33% van, iets met de Chinese tongval! Wij konden wel goed verstaan dat wij ons vandaag gelukkig moesten prijzen met onze Schumacher. Onze chauffeur had al voor ruim drie jaar geen ongeluk gehad! Wij schatten de leeftijd van onze Schumacher op ongeveer 50. Ja, die gedachte hadden wij nou ook! Ik snap niet hoe deze man drie jaar zonder ongelukkig heeft kunnen rijden! Om niet te veel in detail te treden, verder uit te wijden of mensen ongerust te maken, de remmen van de bus waren uitstekend en zijn zonder enige contact met een ander object ook weer thuis gekomen. Alle engeltjes, bedankt!

De Muur,
Een muur is een muur. Dat blijft een feit! Alleen wat betekend een muur, hoe is hij gemaakt, waarvoor is hij gemaakt, wat is zijn geschiedenis, in welke omgeving staat een muur, enz. Wat maakt de klaag muur in Israël de klaag muur? Wat maakt de Chinese muur nou de Chinese muur? Wiki heeft er een heel verhaal van gemaakt. Wat ik uiteraard zo kan citeren. Je kan ook de discussie aan gaan of de Chinese muur zin vol is (geweest) of niet. Het blijft een machtig bouwwerk. Maar hoe is de beleving als je er opeens op staat. Deze is heel bijzonder. De uitzichten zijn fenomenaal! De omgeving is geweldig. In het pad over de Chinese muur zie je en voel je de geschiedenis. De vervallen tussenposten, de vervallen padden, de schietgaten, de uitleg over hoe zwaar sommige manschappen het hadden. Maar ook de vogels die om je heen vliegen, de stilte, de inspanning die je moet leveren om over de muur te lopen. Ik denk dat Anne-Marie Joristma haar tripje zou overdragen aan Chris Zegers. Joritsma zou na tien meter met een harde plof neer gevallen zijn. Drie uur lang hebben wij geploeterd over de Chinese muur. Tien kilometer hardlopen is er niks bij. Maar wat een beleving en sensatie om op stukjes steen te staan die samen een muur vormen, een muur die kilometers langs is, een muur die China beroemd heeft gemaakt, of andersom, klauteren, zweten, hijgen en eten. Eigenlijk weet ik niet hoe ik het moet omschrijven. Koop een ticket naar Beijing, boek een excursie en ervaar het zelf! Ik wil wel mee als gids! (gratis) Ow ja, de lunch was, hoe zou ik het zeggen, nogal niet echt goede kwaliteit Chinees achtig vies. Bah!

Ennnnnnnnnnnnn dan wordt je de volgende dag wakker, je beseft weer dat je leeft. Beide spierpijn als een malle! Dit gaat een ZEN dag worden. Afgekeken vanaf de verboden stad;)
Met de metro naar het plein van de Hemelse vrede gegaan. Groot en druk, heel druk. Het mausoleum van Mao was helaas gesloten. Daarachter zit een China town idee, best aardig. Vandaag hadden we meer zin in niks doen dan iets doen en eten. Geen idee wat, maar het was wel uit de kunst! Onderweg ook diverse eetkraampjes bekeken, schorpioen op een stokje, kakkerlak op een stokje, miljoenpoot op een stokje, soort rups in cocon op een stokje, het kan allemaal! Geef mijn portie maar aan vikkie, Chan, ling, ly, Xi, Xa of Tjang Wij hoeven het in ieder geval niet.

8 november, vroeg opgestaan om naar Xi’an te vliegen, aldaar zich het terracotta al vele jaren op ons wacht! Na een soepel vluchtje van 2 uurtjes werden wij netjes opgewacht door onze privé chauffeur. Soms moet je het er gewoon even van nemen. Wij konden onze billetjes heerlijk neer vleien in een gloed nieuwe Nissan Teana. Soort Audi A6 op Oosterse wijze. Eindelijk, na vier weken, een auto met heerlijke stoelen. Alleen jammer van de automaat dat ding snapte er niks van, het blijft natuurlijk wel weer een Nissan. Misschien een keer goed afkijken bij de Duitsers?

Het hostel was perfect, Hang tang inn. Het personeel sprak goed Engels, uitstekende douche, goede bedden, uitstekende westerse en oosterse keuken, leuke mensen en dat voor nog geen vier eurotjes per nacht. Doe mij er nog maar een paar van dit soort hostels.

Om toch een beetje een backpacker te blijven de volgende dag op eigen gelegenheid naar het Terracottaleger. Een afstand van ongeveer 40 km. Het werd uiteindelijk het stedelijk museum. Iets met heel veel bussen, heel veel buslijnen, heel veel mensen, heel veel geen Engels sprekende mensen en….. het laat ook maar gevoel. We boeken wel een excursie naar het terracotta leger.

Zelf was ik in de veronderstelling dat Xi’an een kleine stadje was. De stad telt echter “slechts” 10 miljoen inwoners, het is kleiner dan Beijing maar komt veel drukker over. Zoals, inmiddels gewoonlijk, zit er ook nergens een vorm van structuur in!

Tijdens het avondeten leerden wij zes ‘internships’ kennen. Twee Spanjaarden, twee Australiërs een Belg en een Nederlander. Of wij zin hadden om te stappen. Dat klonk als Chinese muziek in onze oren. Eerst ons nog even te goed doen aan het lokale bier, HANS. Voor 0.20 cent bent u de gelukkig eigenaar van een fles bier van 600 ml. Er is alleen één maar bij Hans. Ga je met Hans naar bed, sta je er ook weer mee op! Gelukkig kregen wij dit op tijd te horen. Zodoende zijn wij maar van naam geswitcht. Bedankt Freddy H, zelfs hier smaakt je bier goed!

We hadden gekozen om naar een van de duurdere clubs te gaan. Waar je om de hoek voor 0.20 cent een biertje kan kopen, kost dit zelfde biertje binnen een schamele 5 euro. Je wilt hip of je wilt hip. Iedereen die zijn geluk wilde beproeven in, the Muse, werd uitgebreid gefouilleerd. Vervolgens stond er een heel arsenaal aan, dit maal grote, Chinese beveiligingsbeambten met kogelvrijevesten klaar om je duidelijk te maken dat enig afwijkend gedrag van de regels je pijnlijk komt te staan. Is het niet van HANS, is het wel van hen.
Afijn, vervolgens struikelde ik samen met mijn medegezel letterlijk de club in. We hadden een dronken meisje over het hoofd gezien die precies voor de ingang lag. De goed gedrilde beveiligingsbeambts kwamen al aan gemarcheerd, het dronken lichaam werd met een mooie zwaai naar buiten afgevoerd. Dit belooft wat.

De entourage van de club was zoals deze ook in Nederland is. De muziek was Westers, de drank was duur en het is kijken en bekeken worden. Zeker als Europeaan van 1,85 met blond haar. Om een lange avond kort te houden. Het was super grappig. Normaal zijn chinezen bang om op je af te stappen, hebben ze een slokkie op, komen ze geheid naar je toe voor een praatje. De sfeer is zeer relaxed en iedereen danst er vrolijk op los. Al hoe wel danst…. Tis meer een soort springen en draaien. Tikkie vaag. Een praatje met een chinees resulteert snel in een drankje met een hapje. Vaak een glas, soort van, wiskey en een fruit schaal. Vooral de fruitschalen vonden gretig aftrek. U zult begrijpen. Het was een zeer Nederlandse avond. Het kosten ons uiteraard helemaal niks.

Na vier uur goede kwaliteit slapen ging helaas de wekker, alweer. Het was terracotta dag. Onze gidsen hebben iets gemeen. Aan het begin van de dag staan ze allemaal te trappelen van ongeduld. Ik wilde toch eerst liever even een ontbijtje. Iets met de combinatie van alcohol en bloed, of is het bloed met alcohol. Ik weet het niet.
Met een gemixt gezelschap van 23 personen kwamen we na een uur hobbelen door de regen aan bij de locatie. Rond de hallen van het terracotta leger is een compleet dorp met winkels en restaurant gebouwd. Hoe bedoel je, merchandising.
Het was vanaf de parkeerplaats 20 min lopen. Onze Amerikaanse toerist. “Do they have a taxi’s. 20 min is a quite long walk!” Ik heb verder geen vooroordelenmeer over Amerikanen.
Om nou alle achtergrond informatie van het terracotta leger te vertellen leek mij iets te veel belastend voor mijn typ vingers. Wiki geeft wederom een zeer goede uitleg! Indrukwekkend was het zeker. Het was alleen wel kleiner dan wij hadden gedacht. Nog niet alles is ontdekt / opgraven. Echt dichtbij het leger/ personages kon je niet komen. Je kijkt vanaf een verhoging op het leger neer. De dag ervoor, in het nationaal museum, stonden ook terracotta personages. Bij deze kon je zeer dichtbij komen zodat je goed de perfectie en de details kon zien. Dat maakt het juist vet! Maarrrrr we kunnen het in ieder geval afstrepen van de to do list.

U raad het al, bij het vallen van de avond, de eerste HANSen kwamen weer tevoorschijn. Voor mij dan de Ferry’s en op naar de barstreet. Dit was dan weer net geen succes. Die was gewoon compleet leeg om twaalf uur in de avond. En dat op zaterdag! Dan maar weer een dure club. Afgeladen vol en iets minder gezellig dan de vorige avond maar goed vermaakt.
Na heerlijk te hebben uitgeslapen, een goed ontbijt en met schitterend weer zijn wij met zijn zevenen naar de Xi’an wall gegaan. Dit is een 14km lange muur om de binnenstad van Xi’an. Het grappige is dat je fietsen kan huren op de muur. Als student kreeg je ook nog 50% korting. Wij onze studentenkaart geven, werd die niet geaccepteerd. De Spanjaarden en de Belg waren zo slim om hun rijbewijs als studenten kaart te geven. En wat hoorde ik tot mijn verbazing. “It’s okay.” Volgens mij gaat hier iets fout!
Als borg voor de fiets moest je 100 Yean betalen. Na ons heerlijk op de muur te hebben ‘uitgeleefd’ en de nodige kiekjes gemaakt te hebben brachten wij de fietsen terug. Ergens zij een gevoel van binnen dat er iets niet klopte met het geld van de borg. Stukje beroepsdeformatie zal ik het maar noemen. Wat bleek, allemaal valse briefjes. Het leverde aardig wat ellende met de big boss op om wel echt geld terug te krijgen. Maar een magische zin, die ik niet zal verklappen, deed wonderen! Het liefst had hij mij nog wat extra’s toegestopt. Dat vond ik dan weer wat te ver gaan.

Beste mensen uit Nederland, inmiddels een dag later en een paar uur vliegen verder zitten wij in het zuiden van China, in Guilin, heerlijk onder een parasol bij een graadje of 22, een koud colaatje achter de kiezen, dit verslag te tikken. Zo heerlijk chinees eten. Ik ben benieuwd wat in Guilin de uitdaging gaat worden. De warmte voelt in ieder geval goed! Maar het kan beter!!!

可愛的溫暖這裡！和 現 在美味啤酒! 哈哈
(betekend, tot ziens, of iets dergelijks!)